شهر التوبه ( ماه توبه )

پیامبر گرامی (ص) می فرماید (شهر رمضان شهر الله عزوجل و هوش هر التوبه) ماه رمضان ماه خدا و ماه توبه است.

در ماه رمضان هر روز این دعا را می خواندند : “ اللهم ان هذا شهر رمضان و هذا شهر التوبه “ بار خدایا این ماه رمضان و ماه توبه است .

رهبر کبیر انقلاب امام خمینی “ره “ در تعریف توبه در کتاب چهل حدیث چنین می نویسد “ “ توبه عبارت است از رجوع از طبیعت به سوی روحانیت نفس بعد از آنکه به واسطه معاصی و کدورت نافرمانی نور فطرت و روحانیت ، محجوب به ظلمت طبیعت شده است “

خدای متعال توابین را دوست دارد. پیامبران همواره انسانها را به سوی توبه که راهی به سوی تکامل و رسیدن به کمال حقیقی است دعوت کرده اند . دست کشیدن از گناه و بازگشت به راه حق ، محور عمده خودسازی و تهذیب نفس است .توبه زیباترین و رساترین نوع عذر خواهی است .

در روایتی پیامبر گرامی اسلام فرموده اند: در شب اول ماه رمضان ..... به ادامه مطلب بروید

زندگی عاقلانه در پرتو قرآن و عترت

آنکه بخواهد درظلمات عصر غیبت امام عصر از مرگی جاهلانه رهیده و به حیاتی عقلانی دست یازد ودرزمره اهل سعادت قرارگیرد ناگزیر از معرفت به وجود امام معصوم زمان خویش است، آنگاه چون امامت را وامام خویش رادرپرتومعرفت توحید و نبوت شناخت ،برنامه های حکومت ودولت کریمه امام خویش را خواهدشناخت تا بداند در برابر چنین امام و حکومتی چه وظیفه ای بر عهده دارد. 

کسی که وظیفه خود را در راستای تحقق حکومت امام معصوم عصرش به روشنی دریابد ،تلاش می کند تا امر آن حضرت را در درون و برون احیا سازد و خویش و جامعه اش را را مهیای ظهور وجود مبارک امام زمانش کند،

آن گاه چنین فردی شایستگی می یابد تا بر اساس "یهدون بامرنا"مجرای فیض عنایات ولی خود شود  و قلبش به نور معرفت و فروغ ایمان روشن گرددو چون قلب هدایت شدقالب نیز دنباله روآن خواهدبود......

فرصتی به نام عمر

عمر فرصتی است برای یک مسابقه، مسابقه ای به نام «بندگی»؛ و زندگی، میدان این مسابقه است، از لحظه ی تولد شمارش معکوس شروع می شود و هر لحظه که می گذرد فرصت کمتر می شود؛

خیلی ها قبل از تمام شدن فرصت، به پایان مسابقه یعنی «بندگی» می رسند و خیلی ها هم، آن قدر گرفتار دنیا می شوند که نرسیده به نقطه ی پایان، فرصت تمام می شود و برای همیشه «بازنده » می مانند.

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: « مدت زندگی محدود است، و هیچ کس بیش از عمرش زنده نمی ماند، پس قبل از سرآمدن عمر، آن را مغتنم بشمارید».

میزان الحکمه، ج8، ص 3034،ح 14193.

العبد الصالح

به مناسبت سالگرد ارتحال ملکوتی آیت الله بهجت 

دل حریم ربّ، مده دستِ کسان/ ناکسان را است اندر دل مکان 

***
خانه را ویران کند تا آن حدود / نیست آبادى امید از آن به زود  

***

حفظِ دل از غیر حقّ چون واقف است/ گر نکردى، گُرگ، دل را صاحب است  

***

 شو مُهیّاىِ پذیرایى، که نیست/ چاره جز تسلیمِ گرگ آن جاکه زیست  

***

جز تَحَصُّن بر فناء فى الله و ذکر / راه دیگر نیست نزد اهل فکر  

***

راه استغراق، ذکر است اى پدر!/ شوق محبوب و مخافت از غِیَر  

***

  

کجا رفتند کسانى که با صاحب الزمان ـ علیه السّلام ـ ارتباط داشتند؟ ما خود را بیچاره کرده ایم که قطع ارتباط نموده ایم و گویا هیچ چیز نداریم، آیا آنها از ما فقیرتر بودند؟!
اگر بفرمایید:

به آن حضرت دسترسى نداریم؟

جواب شما این است که:

چرا به انجام واجبات و ترک محرّمات ملتزم نیستید، و او به همین از ما راضى است؛ زیرا:
« أَوْرَعُ النّاسِ مَنْ تَوَرَّعَ عَنِ الْمـُحَرَّمَاتِ. »پرهیزگارترین مردم، کسى است که از کارهاى حرام بپرهیزد.
ترک واجبات و ارتکاب محرّمات، حجاب و نِقابِ دیدار ما از آن حضرت است. 

فرمایشات آیت الله بهجت«قدّس سرّه»

***

حکمت مطهر _ اندیشه های بیگانه

نفوذ و نشر اندیشه های بیگانه به نام اندیشه های اسلامی خطری است که کیان اسلام را تهدید می کند.